Afgelopen zaterdag, 26 augustus hebben we met een paar OIDFA leden kanten bij het TRC gedetermineerd. Wij waren gevraagd om te helpen bij het benoemen van de kanten van de referentie-collectie. Het gaat dan voornamelijk om de verschillende typen kant, zodat men dit als referentie kan gebruiken.
Eerst was het vooral een werkmethode vinden. Dat werd uiteindelijk 1 uitpakken, 2 de kanten bekijken en 1 ze op stapeltjes leggen.
We kwamen verschillende soorten kant tegen, zoals deze Rijsselse.

In de doos met zwarte kanten troffen we uiteraard veel Chantilly kanten aan, de zwarte kant bij uitstek. Hier zaten een paar mooie mutsenslippen bij.

Misschien hebben we nog geen echte pareltjes gevonden, maar al wel hele mooie kanten. Er bleef ëën vraagteken over. Die konden we niet meet zekerheid in delen. Het leek mij een kopie van een oude vlaamse kant. We gaan het voor alle zekerheid navragen.

Als je het allemaal vanuit een ander oogpunt wilt lezen, lees dan het blog van het TRC erover

Na een interessant maar ook vermoeiend congres ben ik nu weer thuis. De heenreis was redelijk zenuwslopend, omdat de treinen n Duitsland zo veel vertraging opliepen, dat het de vraag was of ik de trein naar LJubljana zou halen. Dat is gelukkig gelukt, omdat ze zo vriendelijk waren te wachten.
Na aankomst in het hotel kon ik meteen mijn kamer in. Gelukkig maar want ik was moe na bijna 20 uur reizen. Eerst even erop uit om te lunchen, daarna slapen. Dat ging niet, want ik dacht aan teveel dingen, die ik nog moest doen. Heb toen een deel van de voorbereidingen op de standbouw van de volgende dag gedaan.

De volgende dag na ‛s morgens een wandeling naar de Solkan brug, ‛s middags naar het gebouw waar het congres gehouden werd om de stand op te bouwen. Gelukkig kwam Annemieke helpen en waren we op tijd klaar voordat de AC vergadering begon. Sinds dit jaar zit ik in het Administrative Council. Dus moest er ook vergadererd worden.
Op vrijdag begon het dan echt. De General Assembly ofwel de ledenvergadering, daarna de officiële opening. Hiervoor was de staatssecretaris van Cultuur en de burgemeesters van Nova Gorica en Gorizia uitgenodigd om te spreken. Gezamelijk met onze voorzitter Caroline La Plat mochten ze het lint doorknippen en was het congres officieel geopend.
‛s Middags mochten we eerst weer vergaderen en daarna waren er 3 lezingen. De eerste heb ik laten schieten. Moest even rust in mijn hoofd krijgen. De lezing daarna heb ik deels gevolgd en de laatste lezing was in de hal helaas zonder microfoon. Dus kon ik weinig tot niets verstaan.
Zaterdagochtend heb ik een tijd in de OOIDFA stand gestaan. Het was druk en er werd veel verkocht. Er was een vel met speicale poststempels ter gelegenheid van het congres. Dom genoeg had ik niets iets bij me, waar ik zo'n blad in kon leggen. Dus maar wachten tot de volgende dag. Ja en toen waren ze uitverkocht. Het ging enorm hard.
‛s Avonds het OIDFA diner. Met 2 bussen reden we richting Italië. Daar eerst een kleine kanttentoonstelling in een kerk bekeken. Vervolgens te voet naar het restaurant. Het eten was heerlijk en de sfeer uitermate gezellig.

Op de laatste dag, zondag heb ik weer een tijd in de OIDFA stand gestaan. Bijna niets verkocht, want er waren ook nog maar weinig mensen. Iedereen was moe. Toch waren er nog excursies en lezingen. Ik kon de energie ervoor niet meer opbrengen. Ook al omdat ik eerder al bericht had gekregen, dat er geen treinen vanuit Ljubljana richting Duitsland reden. Dat zou een week duren. Hoe moest ik dat oplossen. Uiteindelijk heb ik omgeboekt via Italië. Daar zat ik per slot toch al in de buurt. Dus treinen opgezocht vanuit Venetiü naar Amsterdam. Vroeger vertrekken en een paar keer overstappen, maar dan kwam ik zeker thuis.
Nog de sluitingsceremonie en het Farewell event. De volgende dag maandag op weg naar huis. Daar kwam ik dinsdagochtend aan na een toch wel lange treinreis. Als je geen ligplaats hebt, slaap je echt niet. Een beetje dommelen is alles wat je doet. En dan is het laatste traject van 10 uur echt lang.

Afgelopen zaterdag was de Ledencontactdag van OIDFA Nederland. Het was een klein clubje, maar wel heel enthousiast. We hadden een nieuw onderdeel, namelijk Tussen Kunst, Kant en Kitsch. Hiervoor konden de leden kanten meenemen, waatvan ze niet zeker wisten wat het was of die ze graag zilden laten zien. Beide redenen kwamen voor. We hadden hiervoor 4 tafels in de lengte langs de wand gezet met het mooie OIDFA kleed erop. Deze tafel lag bijna helemaal vol. Ervoor stonden regelmatig groepjes met elkaar te overleggen en te praten over de getoonde kanten.
We hadden natuurlijk ook een workshop met onterpen voor de Nederlandse stand tijdens het congres in Nova Gorica/Gorizia. Ook hier werd enthousiast aan geklost. Het grappige was, dat op een gegeven moment iedeereen eigenlijk rondom 2 tafels zat. Een van de redenen was wel, dat een van de patronen wat vragen en problemen opriep. Dus ging men bij elkaar en de ontwerpster te rade, hoe het nu moest. Maar het tekende ook de saamhorigheid en de gezelligheid binnen de groep.